Museum

De herfsvakans doert ing waech. D’r Wiel erinnert ’t ziech nog jód. De sjoeël jesjlaose. Ing waech heem. Dat is vuur hem al ing tsiet jeleie. Noen hat e mieë wie ing waech vakans. Ejentliech ing jans lang vakans. Evver noen in dis tsiet krient de daag doch ummer werm ing anger kluur. Zicher wen de klingkinger e paar daag kome. Hu junt ’t Bertie en d’r Wiel mit ze noa ’t museum. Doa is van al tse zieë en tse doeë. Noen in de vakans zunt nog mieë kinger doa. Mit hön eldere. Óch jans jet oma’s en opa’s kome mit hön klingkinger. Ze bekieke ziech jans jet dinger oes de nui tsiet. Robotte, sjwöardekraf, litsjnelheet. In inne zaal kanne ze van al maache. Ze dunt ziech wirkhemmets aa. En zetse sjutsbrille óp. Zitse an jroeëse duzje.  E junke bouwt ing flietsj oes de riddertsiet woamit me uvver sjtadsmoere kank sjisse in ’t kling. De klingkinger van d’r Wiel en ’t Bertie zetse ziech teëjenuvver ‘m. Ze jravere jlazer mit tseechens rónk Halloween. Sjtoots zunt ze wen ze werm noa heem junt. Ieëtsjt aese ze nog  in ’t restaurant e sjtuk kóch. Ze mósse nog e sjtuk lofe. Mit de vus durch de bleer. Ze werpe ze in de loeët. Danse en laache. An de hank van de oma en d’r opa. De kingersjtimme en de bleer. Klinke i bladmoeziek.
Inne middieg natoer. Binne en boese ’t museum. Um durch tse jeëve.
’t Bertie en d’r Wiel knikke noa ee. Aa joa, oma en opa.