Verware

Heë hat ziech d’r sjirm mitjenoame, d’r Jean. Noa de winktertsiet in ’t zude daat e hei óch jet va wermde tse vinge. Mar ’t vilt vies teëje. Reën, mies weer. Heë loos dizze mörje e jediech uvver d’r zommer. Hese daag, leëve an duur. Werm nate. Kót. Lang jenóg um leef tse han. ’t Jieët ‘m e vroeë jeveul. Va verlange. Heë wil eroes. Wie dan óch. Durch d’r reën. ’t Ritme hure va drupe óp d’r sjirm. Jet um tse moale. Sjtrak went e werm heem is. Evver de drupe weëde bek reën. D’r waeg tseruk noa heem. ’t Jeveul um tse moale is voetjesjpeuld. D’r tillefoon lieët ziech hure. De sjtim van ing vrauw. Ing vrundin va lange jeleie.
‘Sjun um jet va diech tse hure. Wie jeet ’t mit diech?’
Sjtilte.
‘Iech wool diech nog ins hure, Jean.’
‘Ao wat sjun, Milly.’
Nog ins de vroag, wie ’t jeet.
‘Doe klinks jód, Jean.’
‘En diech da?’
Sjtilte.
‘Nit jód.’
E jesjprieëch van absjied. Uvver krankheet. Leëvenssjloes. Ziech nit mieë zieë. Óch va dank. De jouw erinneroeng.
Ing tsiet sjteet e nog mit d’r tillefoon i jen heng. Bij de vinster. Heë kiekt eroes. ’t Jeveul va moale is doa. Ing zon in d’r reën. Wermde in d’r mies. Inne ieëwieje laach. ’t Jezich van ’t Milly.
Heë lekt d’r tillefoon óp d’r dusj. Verwaart de sjtim. I verf. Naas i reën. Drueg i zon. In de lies va jeveul.