FesIII

Heë sjpatseert in ’t tsimmer rónk d’r dusj. Mit de nui sjong aa. Al ing sjtond is d’r Joeëhan veëdieg. In d’r betste sjtaat. Heë hat ziech in d’r sjpeiel jód bekaeke. Vingt dat de piefe jet lank zunt, mar ’t Lieza zeët, dat e doa jód mit kan joa. ’t Is sjtil in ’t tsimmer. Me kan d’r nui van de sjong hure. Ze kraache jet. De tsiet kruuft verbij. ’t Lieza kunt óch eri. Sjiek. Sjtroalend. D’r Joeëhan laacht ins.
‘Hei kan iech jód mit joa.’
’t Lieza lekt ing hank óp zieng sjouwer.
‘Doe has óch alle jeluk.’
An duur sjtópt inne auto. ’t Is d’r taxi. Sjun óp tsiet. Noa d’r feszaal. De sjpannoeng sjtiegt. D’r mónk vilt hön óp, wen ze d’r zaal eri junt. Jetseerd mit blomme en lempjer. Vol bewóngeroeng kieke ze rónk. D’r Joeëhan fluustert ’t Lieza in e oer.
’’t Is jraad of iech de kommeliejoeën don mit de krismes.’
’t Lieza knikt en sjtroalt. Ze zitse als ieëtsjte a hönne dusj. Mit en mit kome de lu eri. De janse noabersjaf zitst bijenee. ’t Is e fes va moeziek, jezank, danse. ’t Aese en drinke sjmaacht. Sjun wöad klinke. Drieve hatslieg óp ing wólk va tsezame. Mit dat jeveul junt ze óch noa heem. ’t Lieza fluustert d’r Joeëhan in e oer.
‘’t Is e meersje.’
Heë knikt ins.
‘Um nog döks tse leëze.’
Bij de duur drieëne ze ziech nog ins um.
‘Inne sjunne daag,’ klinkt wie oes inne mónk.
Wie sjun kan inne daag zieë.
Dank.