Kingertsiet

Heë huet ’t al va wieds. Tuen va krismoeziek. D’r pap leuft jet sjtroase durch. Sjal tsouwjeknupd. Kap óp. ’t Is naaskaod. Heë kiekt ins rónk. Ejentlieg oane jet richtiejes tse zieë. ’t Is de tsiet va jedanke sjpieële. Tusje vruier en hu. Tusje zieng eje kingertsiet en de tsiet va zieng kinger. En dat jieët ‘m e riech jeveul. Óch al leuft e hei vuur ziech alling. ’t Jieët mieë wie me ziet.
Midde óp d’r jroeëse plai sjteet ’t jód tsimmer van d’r krisman. ’t Jlietsert en kliengelt. D’rboave oes ’t ‘hohoho’. Zoeë bejrust heë de bezukkere va zie hoes. D’r pap leuft mit de verbij-jengere mit. In d’r ek van d’r plai zitst wie alle joare d’r moezieker. Mit inne nuie sjpróch. Jeplekd teëje de kirchmoer.
‘Weë ’t mörjens in d’r sjatte zitst, zitst ’t oavends in de zon.’
Wöad va mód vuur weë ’t nit mieë ziet zitse. D’r pap bliet ing tsiet sjtoa. Sjenkt ‘m inne doem oes ’t hats. Lieët d’r hód óppen eëd vuur d’r moezieker kliengele. Heë jeet durch.
E kink leuft vuur hem mit de mam. Het hat inne sjtaove engel i jen heng. Het wurpt d’r engel i jen loeët.
‘Kiek, d’r engel kan vleie.’
Vingt ‘m óp. Duit d’r engel teëje ziech aa. D’r pap laacht ins.
‘Inne werp-engel.’
E sjtuk wieër ziet heë d’r kroam van de engele. Heë jelt inne um mit tse neëme. Heem sjtikt e de tswaide keëts aa. D’r engel neëver d’r krans. Veëdieg um tse vleie oes de heng van de kinger. I hönne tsiet. Kingertsiet. Engele-tsiet.