Kappes

‘t Lieza bekiekt ziech ins d’r Joeëhan.
‘’t Is doch kappes wa man. Zitse vier i hoes. De haitsoeng neer jezatsd. Elektriesj kecheltje aa. ’t Oavends mit ing dekke um an d’r tillevies.’
‘Zoeë is ’t noen eemoal, Lies. En los ós mar hoffe dat vier jinne kauwe winkter krient. Noen vool deë al jet joaremit. D’r letste ‘Elfstedentocht’ likt wied hinger ós.’
‘Los ’t zieë. Iech kan dat woad nit mieë hure.’
D’r Joeëhan deed ziech d’r jas aa. D’r hónk kwispelt mit d’r sjtats. Deë vräut ziech um an duur tse joa. Doa junt ze da. D’r sjpatseerjank va jiddere mörje. Noen i herfsklure. An d’r bejin van d’r busjwaeg bliet e sjtoa. D’r Ritzerveld is in d’r jaad am jang.
D’r Joeëhan  jrust ‘m.
‘Dag Loewie. D’r jaad leuft óp zie eng.’
‘Joa, Joeëhan alling ’t kappes nog. Mar doa mós ieëtsjt d’r vraos uvver hin joa.’
‘Kappes’, dat hat e al ins jehoeëd hu. Heë jeet wieër. D’r hónk sjneurt vuur ‘m oes durch de bleer. Wen ze heem kome, hat ’t Lieza jraad kaffe jezatsd.
‘Koom, man ing tas kaffe um diech aa tse werme.’
‘’t Vilt mit. ’t Is nit zoeë kaod. Dat is evver sjleët vuur ‘t kappes. Doa mós d’r vraos uvver hin.’
’t Lieza zuet ins.
‘Dat is ’t kappes zelver sjood. Mit zoene naam verdeens te dat nit.’
‘Wat aese vier hu?’
Ze laache ins. Besjtimd nit kappes. D’r Joeëhan zetst moeziek óp. ’t Veult al jet wermer.