Joa

Woar d’r voesbal wal e fes? Kank me d’r Toer sjpannend neume? En dan i Tokyo. Doa jong i d’r bejin nogal jet verkierd. D’r zommer van Oranje blinkt noen nit van ’t jood. En vuur d’r Hannes? Heë vieët zieng rungde. Bij inne man deë ’t verkier rejelt mós e sjtóppe. De haofsjeet van d’r waeg is ópjebraoche. D’r Hannes jrust d’r man.
‘Hu sjiengt de zon.’
 D’r man lieët inne erm zieë.
‘Broeën.’
Inne pap en ing mam sjtaeche d’r waeg uvver. Hön kink tusje ziech i. Kótbijenee. Van de anger zie kome auto’s aavare. Wen die langs zunt, winkt d’r man.
‘Lot mar goa.’  
D’r Hannes laacht ins.
‘Joa.’
Óch d’r man laacht.
‘Joa, goa.’
Ze wunsje ziech inne sjunne daag.
‘Goa en joa’ dinkt d’r Hannes. ’t Likt allenäu kótbijenee. Vuurdat e heem is, betrukt de loeët. Heë kriet jraad nog jet druup mit. ’t Is nog nit d’r zommer van d’r Hannes. Mit zommeroavende an duur. In de keulde va d’r mörje vrug vertrekke óp d’r fiets. D’r middiegsjlof in d’r sjatte van d’r jaad. En da ’t noamiddieg jlaas woa de kodensdrupe langs eraaf roetsje. ’t Is d’r nog nit richtieg va kome. Zon en reën. ’t Likt allenäu kótbijenee.
D’r zommer van d’r Hannes. Misjien d’r aujoes. Wie dan óch. ’t Jeet wie ’t geet. Kótbijenee.