Zin

De zon sjiengt óp de moer van d’r sjtal. Bij d’r Hannes hingenum. D’r sjtal van d’r fiets. Deë wakker is oes d’r winktersjlof. D’r fiets weëd binne jehaode durch jet klings. Jet klings oes de natoer. De natoer woa d’r Hannes mit d’r fiets jans jet sjtonde verbliet. Um sjtilte. Um rouw van ’t leëve. Nit um voet tse vare. Voet oes hektiek. Nae, um tse zieë bij d’r zin. Woa jeet ’t um? Ing vroag woa heë in ’t leëve van alle daag ejentlieg noeëts lang bij sjtil sjteet. Waal in de natoer. Doa woa al bejint. Woa al óphuet. Wieër jeet.
Noen zitst e bij ziech hingenum. Heem. Doa woa heë vertrukt i zieng kielometere. En woa heë werm tseruk kunt. Óp ’t benks-je teëje de moer van d’r sjtal. In de vrugjoarzon. In de rouw kótbij heem. Mit zieng jedanke óngerweëgs. In d’r zin. ’t Leëve.
Inne miepmop fladdert durch d’r jaad. Jet klings oes de natoer. Jieët e jeveul va vrijheet. D’r Hannes kiekt d’r miepmop noa. Deë danst uvver de hek. Noa de angere. In de welt. ’t Leëve.
Heë sjteet óp. Maat de duur van d’r sjtal óp. De duur noa d’r fiets. Noa d’r waeg. Noa zin. Noa angere. Um tse dele.
‘Jedóld,’ fluustert e.
Lekt ing hank óp d’r zaal.