Vaan

’t Mörjens maat d’r Jean jeer inne sjpatseerjank. Uvver veldweëg langs weie. Durch e paar dörper in d’r trengel. Va wieds hat e ze al jehoeëd, de kirchklok. Inne troer-sjlaag. De lu sjtunt langs d’r sjtoeprank. Wied jenóg oeseree. D’r harmonie kunt vuuróp. Ing zerk is óp ing boerekar jezatsd. Inne knol mit belle an d’r haam trukt de kar. D’rhinger de sjutserij. De vaan likt óp de zerk. Tsouw-jevauwe. Ing tsiet aafjesjlaose. ’t Leëve van d’r vanedreëjer. Nog eemoal jeet e bij zieng sjutserij vuuróp. D’r jank noa ’t ónendlieje. Óp de sjutsewei is ’t absjied. Sjisse ze als letste jrós. Losse d’r voeëjel ópvleie. Hoeëg in  de loeët.
D’r Jean nimt ’t bild van deë mörje mit noa heem. I jedanke. Noa zie atelier. Um ’t tse moale. In de wei teëjeuvver zie hoes zitse hei en doa lu. Óch óp aafsjtand vanee. Dekkens oes-jesjpreid. Vane va vräud. Ze aese en drinke. Kieës, broeëd, wien. Ing vrauw zingt lidjer. ’t Klinkt Fransueziesj.
I hoes sjteet d’r Jean vuur ’t sjilderdóch. Zieng dekke. Um tse zinge, aese, drinke. De vaan oes tse vauwe. Heë dinkt an inne Fransueziesje sjilder. Deë neumet ee va zieng sjilderije, ‘Middagaese in ’t jraas’. 
D’r Jean moalt inne janse daag lang. Zie sjilderij.
‘Zinge in de vane-wei’.