Bauw

Ejentlieg weest e ’t nit mieë. De krisdaag. Wievöal? Heë sjetst tswai. Joa dat zal ‘t wal zieë. Tswai krisdaag. Hinger d’r ruk. Da mós ’t hu d’r dreide daag zieë.
E bis-je jeboage leuft e. D’r kraag van d’r jas umhoeëg. Durch e veld. Jet moeziekkristuen klinke nog in ‘m noa. Jraad bij ’t letste hoes klónk jet va jingle bells eroes. De krismes vashaode. Dat zukt e ejentlieg óch. Mit ’t jeveul va ‘bauw krismes’. In d’r krissjtal. In de kris-jesjiechte óngerweëgs zieë. De duur ópzetse vuur lu óp de vlóch. Engelevluejele oessjloa. Drieve óp d’r jank van de tsiet. Diech mit losse neëme durch de joare. De joegend loslosse. Riefe in de tsiet. Ing sjtim klinkt.
‘Elya’.
Ziene naam. Urjens vuur ‘m. In ’t veld.
‘Elya.’
Heë leuft durch. Bis ’t nieëkste dörp. ’t Kunt ‘m bekand vuur. Heë zetst ziech óp e terras. Verwermd durch lampe. Hei woar heë nog. Kót jeleie. Bauw krismes. Noen noa krismes. Heë drinkt ziech jet werms. Ing erinneroeng kunt in ‘m óp. Va dat terras. Drinkt ’t jlaas leëg. Jeet wieër. ’t Verbij i-hoale. De vräud va de nieëkste ‘bauw krismes’. Va dat werm terras. Werm mitmaache