Jrens

E sjpieë herfszönsje sjiengt. Bij d’r pap hingenum. Jraad valle de ieëtsjte sjtroale ’t tsimmer eri. D’r pap zitst in d’r sjtool. Tse jenisse van ’t weer an duur. Óngertusje kiekt e noa d’r tillevies. Inne man vertselt, dat e óp ’t internet e berich hauw jeleëze van ing vrauw. Ing mam mit e kink dat ing krankheet hat. ’t Is zivve joar en ziet oes wie inne man van achtsieg. Ze zitse in e tentekamp. Inne dokter hant ze koom doa. ’t Kink weëd ummer kranker.
D’r man kan ’t nit aazieë. Hat jezoeëd en kriet de vrauw tse sjpraeche. Tsezame mit inne vrunk, deë dokter is, hant ze die famillieë noa hön heem losse kome. Heë hauw noeëts jedaad, dat heë zieng jrenze óp zouw zetse vuur lu va wied voet in ieëlend. Zie leëve dele mit lu die ’t nuedieg hant.
D’r pap bekiekt ’t ziech sjtil. Heë hat ’t ópjenoame. Dierek kriet e bezuk. De kinger kome.  Tsezame mit de klingkinger zal e de dreide keëts aasjtaeche. Mit de jedanke an deë man.  
An duur zakt de zon in ing werm kluur hinger d'r horizon. De jrens van ’t dageslit.
Ze bliet óp vuur d’r nuie mörje.