Zeëne

Me vingt ziech draa tse jeweëne. Dinger endere ziech in de tsiet. Al is ’t va kluur. Doarum sjtrieche de manslu jiddes joar hön bank aa. Ze wille de tsiet vashaode. De monumente verware.
De kirch is jesjlaose. De kapel óngerhaode ze zelver. Jiddere daag kome doa waal lu eri. Um ing keëts aa tse sjtaeche. Effe jeweun rouw zukke. De sjoeël drieënt als inne trefpónk.
Hu kome ze bijenee óp d’r kirkhof. Ze zint mit mieë man wie anger joare. Jet lu óp leëftsiet zunt d’rbij kome. Doabij is óch jinne jesjtórve.
‘Ózze verain wieëst tusje de jrave,’ zeët d’r Beët.
Ze jrielaache ins. D’r Michel laacht jet heller.
‘En angesj wase de jraver.’
Ze jenisse ’t leëve tusje de doeë. Inne daag d’r sjterfjaad óngerhaode. Vuur zóndieg. Allerhillieje. Da zunt ze óch d’rbij. De manslu van de bank. De harmonie zal sjpille. In de sjoeël doanoa ing tas kaffe mit vlaam. En e sjneps-je. Dat is hön wiewasser. Um ziech vuur nog e joar tse zeëne. Óp de bank.