roepsj

’t Is jinne daag verbij jejange oane de kótte bóks van d’r Joeëhan. ’t Weer wirkt óch mit. Al die daag zommerlieje temperatoere. Heë sjteet in ’t tsimmer mit de lieng i jen heng.
‘Lies, iech jon ing rungde mit d’r hónk.’
‘Zouws te nit besser ing anger bóks aa doeë?’
‘Woarum dat?’
‘Doe has vlekke dri.’
‘Woa, iech zien nuuks.’
Heë bukt ziech en bekiekt de bóks.
’An de hingerzie. Doe has d’rmit urjens i-jezaese.’
‘Mie leef Lies, dat ziet jinne.’
‘Joawaal.’
‘’t Is kótte bókse weer en da jon iech in de kótte bóks. Iech loof bis in d’r busj. Doa kunt zoeë vrug koom inne.’
‘In d’r busj? Da pas mar óp dat diech jee deer sjtikt.’
’Auw wat. Lies. Die wille miech nit. En wen waal, da zunt ’t sjieke dere. De eecheprotsessiejoeënroepsje.’
Heë maat d’r hónk an de lieng vas en jeet eroes. Heë numt d’r kótste waeg noa d’r busj. D’r hónk kan doa e sjtuk los van de lieng lofe. Noa e sjtundsje maat e ’t deer werm vas. Óp d’r tserukwaeg mós heë ziech an ing knei kratse. ’t Jeet ummer mieë jeuche. ’t Zunt e jans deel roeë böltjer.
‘’t Is doch nit woar wa?’
Heë zeët ’t bauw hel óp.
‘Dat zunt die vleddieje roepsje oes de eechebeum. Iech huur ’t Lies al zage: Joeëhan dat bis te zelver sjood.’
Heem deed e ziech flot de lang bóks aa.
‘Lies doe has reët. ’t Ziet nit oes mit die vlekke in de bóks.’
‘Wat vriefs te diech doch uvver ing knei?’
‘De bee mósse ziech werm an de lang bóks jeweëne.’
‘Jeucht dat zoeë of hat diech wirklieg e deer jesjtaoche?’
Oane jet tsezage jeet heë eroes noa d’r jaad. Hinger d’r ieëtsjte betste sjtroech kan e ziech ordentlieg kratse.
‘De eecheprotsessiejoeënroepsj,’ dinkt e. ‘Dat woad alling al, is jet um jeuch va tse krieje.’