Zies te

’t Is indlieg zoeë wied. Noa joare van óp kontrol kome bij d’r ogedokter, jeet ’t noen passere. D’r Joeëhan weëd jehólpe an d’r sjtaar. Wienieë wees heë nog nit. In ’t wa-detsimmer zitst inne man teëjenuvver hem.
‘Iech han noen inne bril mit tswai versjillende jlazer. ‘t Reëter óp sjterkde um tse leëze, vuur kótbij en wied aaf. ‘t Linker mit vinsterjlaas. Doa kan iech mit durch ing moer kieke.’
E paar lu laache. Dr Joeëhan hat doa jinne zin i. E meëdje ruft ‘m eri. Het lekt ‘m oes woa hei allenäu óp mós lette. D’r óprof vuur d’r i-jrif  kriet e heem jesjikt. Óp d’r jank kiekt heë zieng vrauw aa.
‘Has te ’t jehoeëd Lies. Iech darf nit bukke. Nit in d’r jaad wirke. Nit sjpeule.
’Dat sjtimt nit man. Dat letste bedinks doe diech.’
D’r Lou, inne bekankde kunt jraad aalofe.
‘Wat bedinks doe diech?’
‘Dag Lou. Iech weëd jehólpe an de oge. Sjtaar. Doanoa darf iech de ieësjte tsiet nit bukke en sjwoar heëve.’
D’r Lou jrieëmelt.
‘Óch jing sjwoar wöad zage?’
D’r Joeëhan vingt aa tse laache.
‘Dat is ing jouw, Lou. Doa hat d’r dokter nuuks va jezaad.’
Heë kiekt zieng vrauw aa.
‘Heë zaat jet va nit sjwoar heëve.’
’t Lies jieët ‘m inne dui.
‘Doe broechs miech nit ezoeë aa tse kieke.’
Dat jehuet ziech nit Joeëhan,’ zeët d’r Lou uvverdreëve.
Heë leuft laachend durch.
‘Zies te noen man. D’r Lou zeët ’t óch. ‘
Zies te noen, zeët me hei nit vrauw.’
‘Loestere zage hulpt doch nit bij diech.’
D’r Joeëhan drieënt ziech um.
‘Lou, iech mós drei waeche lang drupe.’
‘Druupje, zeëste? Iech kom diech bezukke.’
Ze lofe durch.
D’r Joeëhan pakt ’t Lies bij d’r erm.
‘Iech jeleuf dat ’t ing sjun tsiet weëd,’ zeët d’r Joeëhan.
’t Lies sjnoeft ins.
‘Vier zalle zieë.’