Sirtakie

Jans jet joare woeënt heë in inne klinge boerehof. Óp inne ek in e dörp. Maacht doa zieng bilder. Vuural oes sjtee. Ze sjtunt in ing wei rónk ’t hoes. Heë wirkt óch vuur e bedrief mit jraafsjting. Doarum kan heë rónk kome. ‘Astro’ sjteet mit klai-jebakke lette-re óp d’r jieëvel. Inne sjterenaam. Dem hat hee ziechzelver jejoave. Noa ing rees va monde durch Jriekeland. Dat jeveul van de landsjaf. ’t Weer. Leëve an duur. De lan-ge oavende. De moeziek. Danse. Wien. D’r vrujje mörje. D’r middiegsjlof. Dat hat hem hei jefeld. Zicher noen. Deë zuudlieje zommer hei. De landsjaf ziech Jriechiesj kluurt.
Heë zitst óp zie terras. Ónger e daach va droevebleer. Durch de aofe tsimmerdure klinkt sjtil moeziek eroes. Bouzouki-tuen. ’t Jieët hem e Sirtakie-jeveul. Óp e sjtuk papier van d’r kieës sjrieft d’r Astro e jediech. Heë leëst ’t helóp vuur ziech. Va hinger de hek klinkt ing sjtim.
‘Sjun.’
Vóssjritte junt wieër. Heë huet zie jediech. In die werm sjtim mitjoa. Joa Sirtakie wil e noen danse.
Wat inne zommer. Um de erm tse sjpreie.
En da die sjtim.
‘Sjun.’
Hei in de landsjaf. Um tse blieve.