Platbook

Heë kiekt vuur ziech oes. Durch ’t tsimmervinster. Noa d’r jaad. ’t Jreun jeet va pril vrugjoar noa zommerlieg dónkel. Teëjedele junt durch d’r kop.
Kaod werm. Zommer winkter.
Doa-uvver sjrieve. ’t Is al lang allenäu besjraeve. Oes-jepaesjd.
Krig vrid. Berje dale.
Heë zetst ziech reët. Sjleet d’r laptop tsouw.
Man vrouw. Aod jónk.
Heë pakt e sjtuk papier en inne potloeëd.
Wasser vuur.
Zicher. Doa is jet uvver tse sjrieve. Dat mós klappe.
Jet uvver krach. Jet uvver vrid.
Dat zitst jeweun dri.
Verdrónke leefde. Jesjmóltse jeveul.
Óp papier weëd ’t zoeë ainfach. Duudlieg. Kótbij. D’r potloeëd danst lettere óp ’t pa-pier.
Wasser vuur.
De leefde zingt. Miensjlieg.
Jónk bis aod. Himmel eëd. Lief zieël.
Los joa. Zieng zinne drieve mit óp de wöad va nog mieë sjrievere. In ’t platbook.
‘‘ne Wereld dee ze mèt ope ouge en ‘n ópe hart binne wandelt.’
Ing zin um tse raeste.
Heë kiekt vuur ziech oes. ‘Mèt ope ouge. Ópe hart.’