Ieëwieje sjtroom

’t Is al ing tsiet jeleie, dat heë hei sjpatseret. Langs d’r wasserrank. Van de rivier mit zoeëvöal erinneroenge. Mit de bloese vus in ’t wasser. De krieënende sjtimme va de kinger. Meanderend in d’r sjtroom mit. Tseeche va leëve. Ópwellend oes ’t deepste van de eëd.
Bij ing binne-drieën bliet d’r Alfred sjtoa. ’t Wasser sjtreumt kalm. Lieët sjting hinger. Sjpieëlplaatsj vuur de kinger. Sjpieëder sjtónge ze doa werm. In ’t wasser. Lose de erinneroeng an de mam mitdrieve. Noa de boese-drieën. De ieëwieje.
Jenauw wie de letste kier hilt heë e fles-je in ’t wasser. Noen vuur e nui klingkink. ’t Fes va leëve. Mit inne nuie naam. Mels. Vrundlieje. Breursje va Vesper. Oavend-sjteer. D’r wónsj van de eldere. In inne ieëwieje sjtroom.
Ing tsiet bliet d’r Alfred sjtoa. Huet vuejel. Kabbelend wasser. Ziet pril jreun. Preuft d’r mai. Heë nimt ’t flesje mit. Heem wase maizus-jer tusje ‘t jraas. D’r Alfred plukt e paar. Bingt ze an ’t flesje vas. Vuur d’r deuf. Bron va meanderend leëve.