Koens-jeveul

Vurriegs joar woare ze doa al ins jeweë. ‘t Bertie en d’r Wiel. In ‘t dörp mit e koensfes. Óch dis joar. Ze woare mit de bus en e sjtuk tse vós. Noen junt ze werm d’rhin. Óp d’r fiets. In d’r tsiet vare ze voet. Zoeë vrug is ‘t waal frisj. Mar doa kans te diech óp kleie. Ze neëme ziech de tsiet. Zukke sjun weëg. Mit winnieg verkier. De rouw jieët hön al e koens-jeveul. Jet va binne, dat noa boese kunt. Ziene waeg zukt. In de wirk-liegheet. De sjproach van de landsjaf.
De klure van de bleer luete lieët. D’r zommer toeënt. D’r nieëvel trukt in de velder óp. Óp ing bank aese ze ziech ing bóttram. Ing tas kaffieë oes de thermoskan. De zon sjiengt werm. De jes kanne oes. Ze vare wieër. ‘t Is nit zoeë wied mieë.
An d’r bejin van ‘t dörp sjtieje ze aaf. Bij ‘t hoes van d’r man woa ze ‘t vurriegs joar ing tas kroedetieë hant jedrónke. De duur van ‘t hoes is tsouw. Sjleëg vuur de vinstere. In d’r jaad jeet de natoer ziene jank. Oane de hank van d’r man. Tusje de kroede sjteet e sjild: ‘Te Koop’. ‘t Bertie en d’r Wiel blieve bij ‘t pöats-je vuur ‘t hoes sjtoa. D’r Wiel kiekt zieng vrauw aa.
‘Zouwe vier hei kome woeëne?’
‘Dat wuer jet,’ zeët ‘t Bertie.
De nuisjieriegheet waast bij hön. Woa zouw d’r man zieë? Wat is passeerd? Inne miensj deë ‘t ieëweje leëve sjienget tse han. Nit mieë doa. ‘t Bertie en d’r Wiel sjpatsere mit de fiets an de hank tusje de kröam durch. ‘t Is nog nit vöal tse doeë. Hei en doa weëd nog jekroamd. Koens in alle tsoate. Inne sjilder zitst hinger d’r eëzel. Zetst de ieëtsjte verfsjtrich. Inne moezieker sjtimt zieng jietaar. De aes- en drinkkröam zunt nog tsouw. E terras jeet jraad óp. ‘t Bertie en d’r Wiel zukke ziech ing plaatsj an e dusje. D’r ober bringt hön ing tas kaffieë en e sjtuk vlaam.
‘Doahinge is e hoes tse koof,’ vroagt ‘t Bertie. ‘Is deë man voet?’
D’r ober trukt de sjouwere óp.
‘Woa deë is, kan iech uuch nit zage. Iech wees alling dat heë e besjlaag hat kraeje.’
‘t Bertie kiekt d’r Wiel aa.
‘Zoeë jeet dat Wiel.’
Sjwiejend drinke ze ziech d’r kaffieë. Aese d’r kóch. Óngertusje kome mieë artieste en bezukker óp d’r plai. ‘t Bertie en d’r Wiel bekieke ziech dat nog ing tsiet. Da junt ze werm noa heem. Bij ‘t hoes blieve ze sjtoa. D’r jaad oamt al herfs. D’r zommer sjmiltst.
Jet va boese, dat noa binne kunt. Hön wirkliegheet. E koens-jeveul.