Tsenke

Jiddere sjoeëldaag vingt de juffrauw aa mit e jesjprieëch. De kinger zitse in inne krink. 't Kim darf hu aavange. 't Hat jister óp d'r televies jet jezieë uvver peste.
'Iech ving dat nuuks.'
Dat vinge ze allemoal óch zoeë. Mar doch passeert 't. Ummer werm óppenuits. D'r Kevin vingt dat peste jaroes nit jód is. Mar flauwekul maache mós waal kanne.
'Doa zitst 't probleem,' zeët de juffrauw. 'Tsenke um sjunne sjpas tse maache of inne wirklieg pieng wille doeë.'
t Astrid sjtikt de hank óp.
''t Vingt döks aa mit flauwekul. En da weëd 't erjer.'
De juffrauw knikt.
'D'rmit óphure ier 't oes de hank leuft. Wens te zies, dat d'r angere 't nit mieë sjun vingt, móts te oessjeie.'
't Kim zeët tsem sjloes. '
''t Jil is mieng vrundin. Vier maache ummer sjpas.'
De juffrauw sjtikt de erm oes.
'Joa, kinger. Wie mieë vrundliegheet, wie winniejer jewald.'
Ze zal 't óch óp d'r elderoavend druvver han. Doa hoft ze nog jet tse hoale.
In d'r ek sjtunt de doeëze mit de kris-zaachens. 't Kribje oavenóp. D'r Joep darf ze noa de kas óp d'r jank bringe.
'Juffrauw, woa zunt 't Maria en d'r Jozef mit 't kinke noen?'
'Ze zunt óp de vlóg noa e anger land vuur inne koa könnik. Deë wool de kinger pieng doeë.'
'Doe woeët óch al jetsenkt?'
'Joa, Kim, 't is van alle tsiete.'
'Dat wëed 't tsiet, dat...'
''t Is al tsiet, Kim. Noeëts tse sjpieë.'