Bloa

In hön kingertsiet jónge ze mit Dreikönnegke langs de dure. D'r Melchior, d'r Balthasar, d'r Kasper en d'r sjteerdreëjer. Zoeë hant ze óch de bijname kraeje. D'r Mel, d'r Balt, d'r Kep en d'r Sjteer. Ze zunt 't jet joare blieve doeë. Óch wie ze al jroeëser woare. Mar wie ze oes 't dörp voettrókke woar 't mit de Dreikönnegke jedoa. Alling d'r Kep bloof in 't dörp woeëne. Va hem koam d'r vuursjlaag um nog ins bijenee tse kome. Doa hauwe ze wal oere hin. Eemoal nog ins langs de dure tse joa. De kroeëne en d'r sjteer sjnieje ze oes e sjtuk kartong. De mantele zunt auw jardienge. Jenauw wie vruier weëd d'r Kep sjwats jemaad. Inne sjtóp in ing keëtsevlam.
''t Sjwats maache don iech lever zelver,' zeët d'r Kep. 'Angesj han iech d'r sjtóp dierek in e naze-laoch zitse.'
De sjtiemmoeng zitst jód dri. Kingervräud is jet van alle tsiete. Zingend trekke ze langs de dure.
'Vuur kome oes 't oste, vier kome va wied.'
Jenauw wie vruier krient ze jeld vuur de erm däuvele in de welt. Sjnuuts, eppel, neus. Mar óch hei en doa inne sjnaps. Wen d'r duuster ivelt hant ze alle hoezer jehat.
'Noen maache vier inne rónkjank langs de wieëtsjafte,' zeët d'r Sjteer.
Evver 't dörp hat nog mar ing. Mar doa wisse ze wal jet óp. Wen ze e paar jedrónke han, junt ze eroes en kome ze werm eri. Ze bejrusse jidderinne en besjtelle ziech werm ee. 't Hat ziech in 't dörp jenauw wie 't nuits vruier flot rónkjesjpraoche.
In de wieëtsjaf losse de könnegke de sjpas rejiere. 't Weëd almieëlieg drukker. Me
sjprikt van 't Könniksbal. Vuurdat ze noa heem junt is d'r Kep als prins oesjeróffe. Deelt d'r sjnuuts, de eppel, de neus oes. Is d'r Mel preziedent. D'r Balt Tanzmarie. D'r Sjteer d'r janse elverroad en jarde tsejeliech. Ze zinge nog eemoal. 'Vier junt noa 't   oste, vier kome tseruk.' Da junt ze eroes. D'r Kep nit mieë zoeë sjwats. Waal mieë bloa. Jenauw wie de angere. Könniksbloa.