Scrooge

Vrug ópsjtoa is jet wat d'r Joeëhan jeer deed. Da is 't rui-ieg en has te nog  jans  jet van d'r daag. 't Vingt aa mit bóttramme en kaffieë an d'r aesdusj. Ieëtsjt de tsiedónk oes de brivvebus hoale. E sjtuk vuur zieng vrauw. E sjtuk vuur hem. Noa e tsietsje weëd jewesseld. Óngertusje hant ze ziech al vertseld wat ze leëze. Evver 't is ing jroeëse enttäusjoeng, wen de tsiedónk nit doa is. Inne sjleëte aavank van d'r daag.
''t Is zoeëjet wie ing tas kaffieë drinke die tswai moal jemaat is mit dezelfde pad oes d'r Senseo apparaat. Meële-pis,' zeët d'r Joeëhan da.
En dat hat e 't aafjelofe joar dökser mósse zage. Tse döks vuur d'r Joeëhan. Mennieg kier hat e ziene beklag bij de tsiedónk i-jesjpraoche. Óp alle meuglieje manere. Vrundlieg, kalm, wus, hel. 't Nótset allenäu nuuks. En jans de tsiedónk aafbesjtelle, da zouwe ziech zelver tse zier sjtroave.
Heë hat ziech vuurjenoame, wen d'r bezörjer Zieëlieg Nuijoar kunt wunsje, nuuks tse jeëve.
Óp inne oavend is 't moment doa. Heë kan ziech reche. 't Weëd jesjeld. Vuur de duur sjteet ing jong vrauw.  Kling , sjmaal, tserbrieëchlieg, ermzieëlieg. D'r Joeëhan sjteet mit de duur in ing hank. Tsouwmaache kan heë ze nit. Mit de anger holt e ziech de buesj oes de bókse-taesj. Heë huet zieng vrauw hinger ziech in d'r jank zage: 'D'r Scrootge van d'r Dickens.'
D'r rieche vrek deë óp Krisoavend e weech hats kroog en jeld oesdelet. D'r Joeëhan sjrabt in 't klingjeld. Hinger ziech klinkt 't werm.
'Waal inne klinge Scrooge.'
D'r Joeëhan kiekt zieng vrauw aa. Mit inne jrielaach jeet e mit de vingere noa 't veks-je mit de sjienker.
De vrauw an duur zeët besjaide: 'Danke, Jelukzieëlieg Nuijoar.'
'Óch ezoeë.'
D'r Joeëhan sjluust de duur. Zieng vrauw jeet mit ing hank uvver ziene kop. Tusje de hoare sjiengt jet van ing plaat. Ze laacht.
'Jelukzieëlieg Nuijoar, d'r kop vol hoar, d'r mónk vol tseng, 't jeluk in de heng.'
D'r Joeëhan hat nog ummer derzelfde laach. Ze duie ziech ins.
'Scrooge,' fluustert zieng vrauw.
'Meële...' De res sjlikt d'r Joeëhan i.