2011jannewaarIII


(laat u voorlezen!

Tas kaffieë

Vanoes 't bed kan heë eroes kiekke. De jardienge an zie jesjaove. Dat is 't ieëtsjte wat zieng vrauw deed. Jidder mörje kunt ze 't woeëntsimmer eri.
'Mörje jong. Jód jesjloffe?'
Ze jieët hem e mültje.
'Kóm, lit en frisje lóf eri.'
Ze zetst de duur e sjtuks-je óp. In d'r mörje vrüst 't nog jet. Mar nit lang mieë. D'r sjnei sjweest lanksaam in d'r toeën. Sjpore va vussjtep valle drüeg. Mit de krisdaag loog 't klingkink lankoes in d'r sjnei. Het jong mit de erm en de bee óp en neer.
'Kiek opa, inne engel.'
Jister woar e bij d'r dokter.
'Ja meneer Hochstenbach, van de medicamenten wordt u alleen maar zieker. En zonder de medicamenten wordt het niet beter.'
''t Zouw sjun zieë wen iech de vrugjoarblomme nog zien bluie.'
Mieë zaat heë nit.
Zieng vrauw jeet 't sjtüpje eraaf bij de duur. De sjting zunt wies oes-jesjlage van 't zaots. Ze voort de vüejel in d'r jaad. D'r engel in d'r sjnei verdampt lanksaam. Vanoes d'r jaad ziet ze heure man i jen bed. Wie lang zunt ze nog tsezame? Wie lang of wie kót. 't Zal ing ieëwiegheet zieë. Ze klopt óp de vinster en winkt.
'Iech zets diech ing tas kaffieë.'
Heë laacht.
Ze reurt mit 't leffeltje in de tas. Heë hilt ze mit tswai heng vas.
'Ze sjmaacht nog ummer.'
Ing tas kaffieë is nog jans jet.