2014aprilIII(laat u voorlezen!)

 

 

Oeëstere

In d'r jaad van 't Mia en d'r Frans ligke aier. D'r noaberman kiekt uvver de hek. Heë laacht. De aier zunt jód versjtaoche. Dierek kome ze oes de kirch. 't Mia en d'r Frans. De kinger en de klingkinger zunt óch d'rbij. 't Vräut hön. De fesdaag bijenee tse zieë. Ieëtsj noa de kirch. Zoeëwie ze dat jewend zunt va vruier. De paosjmaes. Dis joar noa ing lang tsiet werm ins mit ze allenäu. D'r Hen is noen óch d'rbij. Joarelang is e nit mit jejange. Heë woeënt mit inne vrunk tsezame. Ze haode vanee. Doarum nit welkom in de kirch. Mar 't vurriegs joar bloazet wiese sjwaam durch de kirch. Inne nuie paus. D'r Frans en 't Mia hoffete óp inne frisje wink. 't Woeëd inne oam. Inne oam va vrugjoar An d'r dusj in de kirch is werm plaatsj vuur jidderinne. Zoeë kanne ze tsezame d'r daag aavange.
Heem is 't jroeëse moment vuur de klingkinger. Aier zukke. De sjokkelade um tse sjlachte. De jekaochde um tse tietsje. D'r noaberman kiekt werm uvver de hek.
'Weë kriet 't sjteje ai,' zeët e.
D'r Frans laacht ins.
'Jiddenfals nit d'r paus.'
Ze junt eri.
Tsezame an d'r dusj. D'r daag hat jód aajevange.