2015detsemII(laat u voorlezen!)

Voet en heem

De kinger zunt óngerweëgs. De fesdaag werpe hön sjatten vuuroes. Jesjeft in en oes. Ze hant sjpas um jet tse jelde. Ing uberrasjóng tse zieë vuur inne angere. D’r pap zitst i ziene sjtool. Leëst. Durch ’t tsimmer klinke de tuen van inne piano. ’t Is inne duustere daag. De loeët jries. Aaf en tsouw jet reëndrupe. Heë hat al vrug ’t lit aa. De duurssjel jeet. Ieëtsjt bedinkt heë ziech, weë ’t zal zieë? Da sjteet e óp. Jeet noa de duur. Ing vrauw en inne man sjtunt vuur de duur.
‘Kens te miech nit mieë,’ zeët de vrauw.
D’r pap trukt ziech de sjouwere óp.
‘In d’r krig hat dieng famillieë ing tsiet bij ós jewoeënd. Vuur hauwe inne jroeëse zölder.’
D’r pap jeet e lit óp. Oes d’r krig weest e nit zoeëvöal mieë. Waal d’rnoa. Zunt ze wal ins bijenee óp bezuk jeweë. De jesjiechte oes d’r krig woeët heem döks vertseld. Tswantsieg kilometer woare ze tse vós mósse joa. Voet va heem. Mam, pap en ach kinger. De klingsten in inne kingerwaan en bij d’r pap óp d’r fiets. Angs. ’t Woeët jesjaose. Doeë vole. Lu sjónke hön óngerdaag. Vroeë en dankbaar woare ze.
D’r pap lieët ze eri. Ing tsiet zitse ze bijenee. Werme ziech an hön jesjiechtens. Vroeë en dankbaar bis óp d’r daag va hu.
Óp d’r dusj brenne drei keëtse.