Rieëbroen

Wat inne zommer. Zoeëvöal sjport. D’r Hannes sjtiegt óp d’r fiets. Wil werm i zie ritme kome. In alle vrugde. ’t Is nog frisj. De zonnewermde óngerweëgs. E sjtuk langs inne verkiersweëg. Uvver e fietspad. D’rtusje e sjtuk jraas. De jrung sjtrief roetsjt in inne oog-ek langs ‘m durch. Bis jet broengs. Heë hilt de bee sjtil. Knieft in de remme. E rieë in ’t jraas. Zoeë neer jelaad. Óp de zie. Beweëgt ziech nit. Jinne oam. Ee oog óp. E lidje klinkt in d’r Hannes. Oes zieng kingertsiet. Urjens in de joare vóftsieg. Van de Selvera’s. ‘Twee reebruine ogen die keken de jager an.’
Rieëbroen. Dat bild is ‘m bij blaeve. Oge die vroage, los miech leëve. Heë ziet ze nog ummer. Óp d’r tellevies, in de tsiedónk. Oge i krigs-jewald. Los miech leëve.
Ing tsiet bliet e bij ’t rieë sjtoa. Nog jónk.
Da viert e wieër. De rieëbroeng oge blieve bij ‘m. Los miech leëve.
Weël vuur ’t leëve. Mit jiddere trit. Rieëbroen.