2016janV(laat u voorlezen!)

 

Meune

Óp d’r dusj sjteet ing doeës mit sjlingere, ballónge, kloneköp. D’r Joeëhan sjteet óp de ledder. Hingt inne sjlinger óp. ’t Biela sjteet óp inne sjtool. Hilt e maskie vuur zie jezich.
‘Joeëhan kiek.’
D’r Joeëhan rauwelt jet. Heë hat ing sjpang in d’r mónk.
‘Sjlik die sjpang mar nit aaf.’
Heë deed ziech de sjpang oes d’r mónk.
‘Da móts te miech nuedieg nog versjrekke.’
Het lekt ’t maskie in de doeës tseruk.
‘Hei zouw iech nit alle daag mit wille rónk lofe.’
‘Nae,dat zouw iech óch mar nit doeë. Angesj kries te ’t nit mieë aaf.’
Ze laache ins hatslieg. De sjtiemoeng zitst jód dri. De vasteloavend kunt kótterbij. De janse noabersjaf óp de bee.
‘Meune zies te bauw jaar nit mieë,’ zeët zieng vrauw.
D’r Joeëhan kiekt zieng vrauw aa.
‘Joawaal, iech ken ing.’
’Nae Joeëhan oane flauwekul. Wuer dat nit jet? In ing meun verkleie?’
 ‘Iech hod mieë va klure. Dat sjwats allenäu. Doa is troer jenóg.’
‘Ao, doe brings miech óp e iedee. De vrauwlu kanne ziech duch um d’r kop binge. I bónkte klure. En jenauw wie de meune jet vuur ’t jezich.’  
D’r Joeëhan kunt de ledder aaf.
‘En nit verjaese de woarheet  tse zage. Zoeë dong me dat vruier.’
‘Joa, da vang iech mit diech aa.’
Heë sjud mit d’r kop.
‘Nuuks d’rva. Iech ken diech nit. Mit deë loemel vuur ’t jezich.’
‘Doe zies mieng oge doch?’
‘Dat is woar. Die zunt zoeë sjun. Deë dóch maat ’t alling mar sjpannender.’
Durch ’t tsimmer klinkt vasteloavendsmoeziek. D’r Joeëhan en zieng vrauw danse um de ledder en tusje de doeëze. De tsiet va poefele herrigke, sjiedammer, beer, kwetsjbuul, sjellebeum, waesjbreer vingt aa.
Hoes i en hoes oes. Durch de janse noabersjaf.
Hingeree. Jekluurd. Jekleid i sjpas.
Plaatsj vuur weë mar wil.
’t Sjpel va zin en ónzin.