2016janIV(laat u voorlezen!)

Poal

’t Joar is flot umjejange. En ze hant nog winnieg tsiet. De vasteloavend vilt vrug dis joar. Wat junt ze dis joar doeë? De tswai breur. Aintseljenger. Ze zitse rónk d’r kuche-dusj. D’r Allewies en d’r Jean. Ze zukke jet um tse laache. In ing tsiet die um tse kriesje is. Vurriegs joar is d’r sjtóp nit van de sjnapsflesj jejange. Dis joar hant ze vuurdat e woad jezaad is de jleës-jer vol jesjód.
‘Vier losse ós ’t laache nit aafneëme,’ zeët d’r Allewies.
D’r Jean jeet reët sjtoa.
‘Al mósse vier óp de tsieëne lofe.’
Óch d’r Allewies sjtelt ziech.
‘De klone hant ’t huekste woad.’
Ze niepe an ’t jleës-je en zetse ziech.
D’r Jean kiekt zie broor aa.
‘Kanne vier hei jet mit?’
‘Zicher kanne vier hei jet mit. Alling is de vroag. Wille vier dat wal? Laache, tsieëne lofe, huekste woad.’  
’t Is sjtil in de kuche. Ze niepe an ’t jleës-je. D’r jewald knaagt an d’r hoemoor. D’r jewald i doeë en dinke. An duur i sjtroase, óp plaie. I dörper, sjteë. Verdeelt de lu.
Ze legke de heng óp d’r dusj. De tswai breur.
‘Ejaal wat passeert Jean, vier haode poal.’
D’r Jean knikt. Zoeë junt ze mit in d’r óptsóg. ‘ Vier haode poal.’
Ze drinke ’t jleës-je leëg. E tswaide weëd nit mieë i-jesjód. ’t Bliet bij ee jleës-je. Um-mer nog ee mieë wie ’t vurriegs joar.