ÓNGERWEËGS

KERSTVERHAAL
’t Lofet e bis-je in de sjtad erum. Jejsef in en jesjef oes. Zoeët jet tusje de kleier.
Dong ziech aaf en tsouw inne jas aa. Bekiekket ziech in inne sjpeiel.
Doe vool zie oog óp inne roeë jas. (Lees en luister!)

'GEINE PRÖL' maar volop Carnaval op L1 (Lees verder!)

Poeffele

Óp d’r maat sjteet inne poeffelkroam. Ing vrauw sjteet d’r hinger. 
‘Oliebollen,’ ruft ze. 
‘t Is ing Hollendsje. 
‘Jef miech mar vunnef poeffele,’ zeët inne man. ‘Vijf oudbollige oliebollen,’ laacht heë. 
De vrauw zeët nüks. 
‘Dat sjtong toch in de tsiedónk. Limburgse poeffele zunt sjleët.’ 
De vrauw jieëft hem de tuut mit poeffele. 
‘Mar vuur ing jouw roetsj zunt ze vuur miech jód jenóg,’ zeët d’r man. 
De vrauw laacht. ‘Een goede roets.’ 
Óch ezoeë.’ 
D’r man leuft wieër. ’t Oadjoar waad óp hem. ‘Oudbollig’ noa e nui joar mit frisje poeffele. 
‘De betste wunsje,’ zeëte in ’t verbij joa teëje inne man en ing vrauw. 
‘Ing jouw jezóndheet,’ zage die tseruk. 
Heë huft de tuut mit poeffele óp. 
‘Hei zal iech nit krank va weëde.’ 
Heem ligke e paar brivve in de brivvebus. Inne brif is va Veldeke. Ze hant krach óngeree. D’r inne besjuldiegt d’r angere van ‘oudbolligheid.’ 
‘Nit alling de poeffele, óch al Veldeke,’ laacht heë. ‘Woa mós dat hin mit Limburg?’ Flot mate d’r brif tsouw. In d’r angere zitst inne ‘boekenbon.’ Heë lekt ‘m óp d’r dusj. Wente de tsiedónk ópsjleet leëste dat inne columnist van d’r Limburger óphüet. D’r Pedro Rademacher. Heë zal e bóch oes-jeëve. D’r man kiekt noa d’r boekenbon. Jinne ‘oudbollige’ sjloes van ’t joar. 
Óp noa e frisj joar. 
Mit poeffele en e nui bóch. 
Heë vräut ziech.